سه شنبه 27 اسفند 1387   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

حمله حاميان احمدی نژاد به رئيس مجلس؛ لاريجانی عصاره کينه مخالفان احمدی نژاد است! فردا

توهين های مکرر لاريجانی در پاسخ به نامه احمدی نژاد از کينه اين عنصر سياسی نسبت به رئيس جمهور خبر می دهد. آيا او(لاريجانی) محق است با همان کنايه و استعاراتی که بايد با سولانا و البرادعی سخن می گفت، با بالاترين مقام اجرايی کشور سخن بگويد؟
رسانه های حامی دولت پاسخ لاريجانی به اخطار قانون اساسی رئيس جمهور را سوژه تحليل ها و يادداشت های خود قرار داده و حملات تندی عليه رئيس مجلس کرده اند.

به گزارش «فردا» وطن امروز يکی از ارگان های مطبوعاتی حامی دولت، اوج نفرت خود از علی لاريجانی رئيس مجلس را اين گونه بيان کرد:«لاريجانی اينک عصاره کينه مخالفان احمدی نژاد است».

روزنامه تحت مديريت مهرداد بذرپاش، در يادداشت روز خود، و در تحليلی انتخاباتی، ضمن انتقاد شديد به علی لاريجانی، تغييرات صورت گرفته در لايحه بودجه سال آينده که منجر به حذف هدفمند کردن يارانه ها شده را اقدامی انتخاباتی دانسته که سررشته آن در دست رئيس مجلس است.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


يادداشت نويس وطن امروز از اين هم فراتر رفته و همچنان که پيش از اين ساير حاميان دولت، هر منتقدی را وابسته به هاشمی رفسنجانی قلمداد می کردند، علی لاريجانی را نيز مهره رئيس مجلس خبرگان رهبری دانسته است!

نورالدينی دربخشی از يادداشت خود از ظهور يک طيف سياسی در جريان اصول گرايی خبر می دهد که به زعم وی هيچ وقعی به اصالت گفتمان اصول گرايی نمی گذارد. جالب اينکه نويسنده خاستگاه اين جريان را تفکری می داند که به عنوان قدرتمند ترين دشمن احمدی نژاد معرفی می شود.

بر اساس اين تحليل ارداه اين طيف تا کنون در قالب ايده دولت وحدت ملی و بررسی لايحه بودجه ۸۸ نمايان شده که در هر دو به زعم نويسنده، نقش اصلی بر عهده علی لاريجانی بوده است، هر چند در مورد دولت وحدت ملی موفق نبود.

نورالدينی لاريجانی را هم دارای يک «مافوق» دانسته که طبق معمول اين مقام مافوق که هميشه و در همه جا عليه دولت کارشکنی می کند و ريشه هر منقدی به او وصل می شود، رئيس مجلس خبرگان رهبری است!

در ادامه اين يادداشت آمده است: رفتار لاريجانی با اخطار قانون رئيس جمهورالبته نکته ديگری را متبادر می سازد. توهين های مکرر لاريجانی در پاسخ به نامه احمدی نژاد از کينه اين عنصر سياسی نسبت به رئيس جمهور خبر می دهد. شايد به عبارت ديگر بتوان گفت که« لاريجانی اينک عصاره کينه مخالفان احمدی نژاد است».

آن لاريجانی ، اين لاريجانی!

سايت رجانيوز هم در خصوص کيفيت پاسخ لاريجانی به اخطار قانون اساسی رئيس جمهور، تلاش های لاريجانی برای دريافت بودجه از مجلس ششم برای سازمان صداوسيما را يادآوری کرده و نوشته است:
لاريجانی خود در زمان رياستش بر سازمان صداوسيما از روش‌های ديگری برای افزايش بودجه سازمان استفاده می‌کرده است.

اين سايت حامی دولت نوشته است: پس از آنکه مجلس ششم تصميم به کاهش بودجه صداوسيما و ملزم کردن اين سازمان به تأمين بخش بيشتری از هزينه‌هايش از تبليغات داشت، لاريجانی با اصرار ويژه‌ای به شورای نگهبان، باعث شد اين شورا برخلاف رويه معمول خود که تنها به احکام بودجه رسيدگی می‌کند و وارد رديف‌ها نمی‌شود، به رديف بودجه سازمان صداوسيما ورود کرده و مصوبه مجلس در اين مورد را خلاف اصل ۱۷۵ قانون اساسی بخواند.

متعاقب اين تصميم، مجلس ششم باز هم مخالفت خود را اعلام کرد که در نهايت اين مسئله در مجمع تشخيص مصلحت حل و فصل شد.

رجا همچنين خبرداده که لاريجانی شنبه شب با تک تک اعضاء شورای نگهبان تماس تلفنی برقرار کرده و توضيحاتی در زمينه بودجه به آنان داده است.

گفتنی است علی لاريجانی در پاسخ به اخطار قانون اساسی رئيس‌جمهور در نامه‌ای نوشته بود: آقای رييس جمهور بخوبی می دانند که کار ملک بر قانونگرايی راست شود و به دلايل پيش گفته، نامه شما اقدامی ندارد.

لاريجانی سولانا و احمدی نژاد را اشتباه گرفته!

روزنامه ايران هم طی يادداشتی به موضوع پاسخ لاريجانی به اخطار قانون اساسی رئيس جمهور پرداخته و مدعی شده که لهجه گفت و گوی لاريجانی با احمدی نژاد همانند ادبياتی است که وی در گفت و گو هايش با سولانا و البرادعی به کار می برده است.

مجتبی زارعی در يادداشت خود نوشته است: چرا در آستانه سال نو و در ميان نشاط عمومی ايرانيان، راهبردها و سياست های ميان قوه ای و مناسبات دولت و مجلس دستخوش تغيير شده است؟ اين تغيير را چگونه بايد به قضاوت نشست؟ آيا ادبيات جديدالوروده رئيس محترم مجلس نيازمند رمز گشايی است؟

در ادامه آمده است: وانگهی آيا او(لاريجانی) محق است با همان کنايه و استعاراتی که بايد با سولانا و البرادعی سخن می گفت، با بالاترين مقام اجرايی کشور سخن بگويد؟





















Copyright: gooya.com 2016