 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما
در پي اعتراض جمعي از فيلمبرداران سينماي ايران و پاسخ دبير جشن سينماي ايران که روز پيش از جشن خانه ي سينما بر روي خروجي اخبار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) قرار گرفت ، امروز نيز داوران انجمن فيلمبرداران در جشن نهم، طي نمابري به موارد مطرح شده پاسخ دادند.
به گزارش ايسنا در اين نمابر آمده است:
مدير عامل محترم خانه سينما
هيات رييسه آكادمي سينما
داوران فيلمبرداري نهمين جشن سينما از اين كه در حساسترين دوره جشن سينما و در روز‌هايي كه فترت طولاني صنف فيلمبرداران موجب ناتواني در معرفي داوران هم شده بر اساس مسووليت حرفه با دعوت مسوولان جشن قبول داوري كرده و تلاش كردند كه چراغ فروخفته صنف را اندكي روشني بخشند، و از اين بابت برخود مي‌بالند.
آراي اعلام شده اگر کثري هم داشته باشد نه بيشتر از دوره‌هاي قبل و نه چندان دور از شان حرفه است كه اين چنين موجب خروش و عصبانيت گروهي از همكاران شده كه صداي بلند‌شان را به مطبوعات هم كشانده‌اند و دعواي خانه را به كوچه، توهين آميز بدون رعايت حرمت داوري، بي هيچ اختيار يا محمل قانوني و با فرض نيابت 70 عضو صنف خواهان ابطال آرا شده‌اند. آنها را دور از كارشناسي حرفه‌اي و اخلاقي دانسته‌اند كه پرچم حرفه را فرو كشيده و شان آن را مخدوش كرده، آن سان كه داوران از تازه واردان يا نوکيسه گان كم تجربه اي تشكيل شده اند كه با غفلت از مصلحت‌هاي صنف و با هدف تخفيف آن داوري را انجام داده‌اند. نه همكاراني كه در كنار همين امضاء كنندگان هم جوايز فجر و جشن سينما را دريافت كرده‌اند و هم كارنامه روشني دارند و به قطع براي ارزيابي فيلم‌ها دلايل تخصصي و از پيش انديشيده‌اي داشته‌اند.
|
advertisement@gooya.com |
|
يكي از پيش فرض‌هاي داوران اين دوره موضوعي است كه تاكنون كمتر به آن توجهي شده است. در سينماي ايران سالانه تعداد محدودي فيلم با سرمايه و امكانات ويژه تهيه مي‌شود و در مقابل تعداد كثيري وسيله بخش خصوصي و با محدوديت‌هاي در همه زمينه‌ها و از جمله فيلمبرداري ساخته مي‌شود كه طبعاً نه تنها قابل قياس با هم نيستند كه كنار هم قرار دادن آنها مسابقه‌اي نابرابر و دور از عدالت است. با توجه به اين امر بود كه داوران تصميم گرفتند تا مرعوب يا اسير نام‌ها و جلوه‌هاي فريبنده نشوند. فيلم‌هاي كوچك ولو نازل را با جديت ببينند. زيبايي شناسي را در كليت فيلم‌ها ببيينند نه به طرز خاص در فيلم برداري و مهم‌تر از همه آن كه در هياهوها و مخالفت‌ها نهراسند و همين موجب شد كه خلاف دوره‌هاي قبل داوران فيلم برداري با حضور مسلط و بي وقفه در نمايش‌ها حضور يافتند. همه فيلم‌ها را ديدند حتي دوئل، خيلي دور خيلي نزديك و حكم را ، ما هم مانند امضاء كنندگان بيانيه فيلمبرداري را ادبيات و فلسفه نمي‌دانيم. ولي فيلمبرداري را فراتر از رنگ و نوع حركت، شركت فراگير در درام، فضاسازي، ايجاد تعادل بصري و تركيب‌هاي زيبا مي‌دانيم. شايد عدم درك اين مساله دليل اصلي قضاوت شتابزده امضاء كنندگان شده كه مي‌توانست با شكيبايي و احترام به اختيار داوران نتيجه‌اي بهتر داشته باشد.
