احمدرضا دالوند: با ورود رسانه های مدرن، هنر تصویرگری به محاق فراموشی سپرده شده است، مهر

با به نمایش گذاشتن طراحی های خود، قصد داشتم تا به نوعی تصویرگری فراموش شده در مطبوعات ایران را یاد آوری کنم .
" احمد رضا دالوند " - تصویرگر و منتقد هنرهای تجسمی - در گفت وگو با خبرنگار تجسمی " مهر " ، با اعلام این مطلب گفت : با این که پیشینه ما درزمینه تصویرسازی بسیار غنی است اما این رشته امروز مورد بی مهری واقع شده است. به طوری که این رشته از هنرهای تجسمی ما حتی یک بی ینال یا بخش جداگانه نیز درنظر گرفته نشده است .

وی افزود : تاریخ نگارگری ما مصورکردن متون ونوشتار بوده است . درواقع تمام آن چه درطول تاریخ تصویرسازی حائز اهمیت بوده این است که نگارگران ما به نوعی تصویرساز بوده اند . گرچه با نگاه کردن به کتاب هایی مثل : " عجایب المخلوقات " و.. درمی یابیم که تاریخچه تصویرسازی ما از یک غنای خاصی برخوردار بوده است اما امروز سرنوشت این رشته ازهنرهای تجسمی نامعلوم و مبهم مانده است .

این تصویرگر تصریح کرد : با ورود کامپیوترو اینترنت و اساسا رسانه های مدرن بشری و دردسترس بودن تصاویر دیجیتالی ، بشرموفق به دسترسی تصاویر آسان شده است . این مسئله موجب پیش آمدن دو اثر مهم شده است . یکی این که ارباب جراید با ورود رسانه های مدرن ، از هزینه کردن برروی تصویرگری خودداری می کنند و دیگراین که گرافیست ها به ورطه تنبلی افتاده اند . مسلما با وجود پیدایش تصاویر دیجیتالی ، فراورده های تصویری سرهم بندی شده وازآن حالت استاندارد خارج می شود . به تدریج تصویرگرانی مثل من به بوته فراموشی سپرده می شوند و تقاضای کار تنها به رسانه های مدرنی که به آنها اشاره کردم سپرده می شود .

" دالوند " به نظام آموزشی هنر درایران اشاره کرد و گفت : نظام آموزشی ما دررشته هنر دچار ضعف ونقصان شده است . دررشته هنر ، دانشجو از فیلترهای استانداردی برای پذیرفته شدن در دانشگاه عبور نمی کند . درنتیجه دانشجویانی به دانشگاه های هنر راه می یابند که اساسا از دانش کافی بهره ای ندارند . هم چنین استفاده ازاستادان و دست اندرکاران فاقد تجربه درکادر آموزشی دانشگاه ها باعث افت این رشته شده است.

وی درخصوص نمایشگاه تصویرسازی اخیر خود در گالری " سیحون " گفت : این آثار درواقع برگزیده ای از مجموعه کارهای من در طی بیست سال گذشته است . درواقع هدف از برگزاری این نمایشگاه ، مروری برتصویرسازی و طراحی های آزاد من است . سالهاست که مطبوعات کشوردیگر از تصویرسازی استفاده نمی کنند وبیشتر به کاریکاتور روی آورده اند. گرچه کاریکاتورنیز دراین سالها به آن شکل با استقبال روبه رونمی شود .

این هنرمند در خصوص برگزاری اندک نمایشگاههای تصویرسازی خاطر نشان کرد : اگر به کاتالوگ های نگارخانه ها و اساسا سطح فعالیت آنها درطول سال توجه کنید می بینید که نمایشگاه های تصویرسازی درقیاس با نقاشی ،مهجور مانده است . دلیلش هم این است که تصویرسازان ما هنوز ، پایه های طراحی را نمی دانند و از ابعاد آن اطلاع کافی ندارند . ضعف درپایه طراحی از مشکلات اصلی این حوزه است . دانشجویانی دردانشگاههای هنر وجود دارند که حتی از طراحی کردن یک گلدان ساده نیز عاجز هستند . این درحالی است که ما آثار ارزنده ای چون: هزارویک شب، شاهنامه بایسنقری را داریم که دارای تصاویر زنده و زیبا هستند . متاسفانه نمایشگاه های تصویرگری درایران به خصوص درمطبوعات در محاق فراموشی قرارگرفته است. ما امروز حتی یک تصویرسازی خلاق و به دورازکلیشه هم نداریم.این درحالی است که تصویرگری که خارج از چهارچوب های تکراری ارائه شود می تواند دربهبود این حوزه نقش داشته باشد.

در نمایشگاه انفرادی آثار تصویرگری " احمدرضا دالوند" ، 42 اثر تصویرگری به چشم می خورد. درونمایه این آثار را مفاهیم ادبی ، روانشناسی ، اجتماعی و ... تشکیل می دهند.